شهرستانی

 برگزیده سومین جشنواره شعر طنز استان کرمان
 

گرچه با خوش تیپ های شهر یار جانی ام     بنده شهرستانی ام


گرچه مثل شهروندان خوشکل و مامانی ام    بنده شهرستانی ام

گرچه حالاتم مشخص لهجه من آشناست      چون نخود در آش ماست

عین سیما سینه چاک لهجه ی تهرانی ام      بنده شهرستانی ام

چون طبیعت ساده ام مانند بید افتاده ام         وُی چه فوق العاده ام

دشمن صد در صد بامبول و بی وجدانی ام       بنده شهرستانی ام

بچه شهری در دل آپارتمان آزاد و شاد             ایزدش افزون دهاد

من درون پهنِ این دشت کهن زندانی ام           بنده شهرستانی ام

گرچه بنده خفته روی بستری تاریخی ام          عین خط میخی ام

همچنان گریان ظلم دولت اشکانی ام             بنده شهرستانی ام

با نگاهی نافذ و پر مدعا بر من نگر                  مثل خان بر برزگر

چونکه من همشأن بربرزاده و سودانی ام        بنده شهرستانی ام

من همیشه زیر پاتان قالی پا خورده ام            اسکن تا خورده ام

بنده پیدا نیستم سرمایه ی پنهانی ام             بنده شهرستانی ام

من همیشه سهم خود را از وطن بد گفته ام     ۲۰٪ گفته ام

معذرت می خواهم از اینکه کمی ایرانی ام       بنده شهرستانی ام

توی مجلس هم اگر بنده نماینده شوم             سخت و توفنده شوم

باز هم رازی به طرحی پشم-صد تومانی ام       بنده شهرستانی ام

ضبط و ربط و پول نفت و ترکتازی از شماست     برجسازی از شماست

بنده هم که این وسط آنچه خودت می دانی ام   بنده شهرستانی ام

بیت آخر را بر آن بودم که تا زهری کنم              شعر را شهری کنم

باز هم اما سرودم: بی کسم بی بانی ام          بنده شهرستانی ام