صفحه اصلی   |   www.marvdashtnama.ir   |   

 

آخرین اخبار

  • دو دلاور مرد مرودشت، به تیم ملی وزنه برداری ایران دعوت شدند
  • راهپیمایی مردم مرودشت در حمایت از مردم فلسطین
  • جواد نیری مشاور رییس فدراسیون پرورش اندام کشور شد
  • تسهیل روندِ ساخت توقفگاه خودروهای سنگین در مرودشت
  • همایش بررسی اقتصاد چرخشی در صنایع
  • چرا موسیقی تتلوها «سم» است؟
  • دانش آموزان بدمینتون باز مرودشتی به مقام سوم استان دست یافتند.
  • برداشت زعفران در شهرستان مرودشت
  • درخشش دختران مرودشتی،در رقابت های مچ اندازی نوجوانان و جوانان استان فارس
  • دانشجو باید بلندگوی استکباری ستیزی در جامعه باشد
  • ارائه خدمات به مشمولان غایب ممنوع می باشد
  • کارخانه کانی گداخت کمتر از چهار سال در مرودشت راه اندازی شد
  • پیام تبریک مهندس جلال رشیدی کوچی
  • میلاد قنبرزاده بازیکن ارزنده مرودشتی، به سفیر گفتمان تهران پیوست
  • ابوالفضل زارع وزنه بردار مرودشتی تنایب قهرمان جهان شد
  • امید به تخت جمشید بازگشت
  • به نفع مملکت است که اینها نباشند
  • کشف بزرگترین دروازه دنیای باشتان در مرودشت
  • کلنگ زنی پروژه شماره 2 شرکت توسعه وعمران مرودشت
  • رئیس ستاد انتخابات فارس از تایید صلاحیت بیش از دو سوم دواطلبان انتخابات مجلس خبر داد
  • تولید 640 تن خرمالو در مرودشت
  • سالانه ۳۰ هزار تن بذر گندم اصلاح شده در شهرستان مرودشت تولید می‌شود.
  • مردم محوری مهمترین شاخصه مجمع عالی بسیج است
  • نبود امنیت لازم در اتوبان شیراز اصفهان
  • آیا بهترین دین، انسانیت است؟
  • آغازعملیات اجرایی طرح جهش تولید در دیمزارها در شهرستان مرودشت
  • استفاده از ظرفیت عظیم بسیج در بحران ها
  • گزارش تصویری: راهپیمایی 13 آبان در مرودشت
  • خودروی ۱۵ هزار دلاری را ۴۰ هزار دلار کرده‌ایم!
  • تیم ملی وزنه برداری جوانان جمهوری اسلامی ایران به رقابت های جهانی مکزیک اعزام میگردد
  •  

     


    پتروشیمی شیراز و نابودی محیط زیست مرودشت!

    نويسنده - خبرنگار: ح.زارع

     
    699
    :كد
    سه شنبه 21 تير 1390



    هر روز عصر تا صبح روز بعد، در اثر برداشتن فیلترهای تصویه هوا یا نداشتن فیلتر و بازکردن مجاری دفع مواد گازهای زایعاتی پتروشیمی، بوی زننده ای مشام هر کسی را به شدت آزار می دهد، مخصوصا ساکنان شهر مرودشت.

    در گذشته در حاشیه رودخانه کر، نیزاری وجود نداشت، اما چون نی با مواد فاضلابی و املاح دفعی از پتروشیمی سازگار است. به شدت رشد و نمو کرده و حاشیه رودخانه تا بندامیر را به شکل بیشه و نیزارهای مخوف تغییر داده است. اگر دقت کنید قبل از پتروشیمی، آب رودخانه زلال  و شفاف ودارای ماهی ها و آبزیان مختلف است، اما از پتروشیمی تا بندامیر یا حتی فواصل دورتری، کمتر موجود زنده ای در آب یافت می شود.

    در حاشیه رودخانه، در گذشته باغ های زیادی وجود داشت. اما اینک تعداد محدودی درخت که بیشتر از سایه آنها استفاده می شود. باقی مانده است. دلیل این امر را که از کشاورزان پرسیدم. آنها اظهار داشتند بر اثر فاضلاب پتروشیمی که در رودخانه رها می شود، درختان به تدریج خشک ونابود شده اند. به گفته آنها، از روز پنج شنبه تا شب شنبه، مقدار این دفع فاضلاب بسیار زیادتر از سایر روزهاست.

    در گذشته، قبل از تاسیس پتروشیمی تمام روستاهای حاشیه ای از آب رودخانه برای نوشیدن و کشاورزی استفاده می کردند. حتی روستاهایی که در حاشیه نبودند نیز برای برداشت آب  به حاشیه رودخانه می آمده اند. اما امروز کمتر روستای ابادی را در حاشیه این رود مشاهده می کنیم.

    براساس اصول علمی و تحقیقاتی، نیزار بهترین تصیفه کننده طبیعی آب است. پس از جستجو در اینترنت، در رابطه با تصیفه آب و پس آب فاضلاب پتروشیمی ها، به مطالبی از چند کارخانه پتروشیمی در چین، آلمان، فرانسه و آمریکا برخوردم که با اختصاص چند صد هکتار زمین و تبدیل آنها به نیزار، فاضلاب خود را به صورت طبیعی تصیفه کرده و محیط زیست را از خطر نابودی نجات داده بودند. حال با توجه به شرایط اوضاع رودخانه کر از پتروشیمی به پایین تا بند امیر و دورتر که از نی پوشیده شده. چرا کارخانه پتروشیمی با این همه امکانات و اعتبارات مالی، مساحتی از زمین های حاشیه خود را به تصیفه پس آب خود اختصاص نمی دهد که باعث آلودگی محیط زیست گیاهی  و حیوانی و البته تجاوز به حریم انسانی شده است.

    با توجه به همه موارد فوق، حال که درختان و حیوانات زبان به گشودن شکایت ندارند، چرا مردم این شهر و مسئولان در خصوص اثرات آلودگی واز بین رفتن منابع آب و محیط زیست که صدمه اولیه آن به گیاهان و حیوانات و سپس به انسان ها است. توجهی نمی نمایند؟ مگرخود، خانواده، دوستان و همه عزیزان ما، در این شهر زندگی نمی کنند؟ این نکته را نیز باید یادآور شد که عامل اکثر بیماری های  ریوی در فصل پاییز در شهر مرودشت که آمار آن هم زیاد است، از گازهای خارج شده از پتروشیمی است که در دراز مدت، اثرات غیرقابل جبرانی وارد می آورد.

    هرصبح اگر به آسمان پتروشیمی نگاه کنی، هاله عظیمی از دود زرد و سیاه را می بینی که در اثر باد تا حاشیه کوه (سیاه) در شمال زرقان و تا محدوده شهر تا قسمت بندامیر کشیده شده واین نشان می دهد که به گفته کشاورزان، نه سازمان آب و نه محیط زیست و نه هیچ سازمان و ارگان دیگری به این مهم نپرداخته و حتی جالب است بدانید محیط زیست چند سال پیش، مدیریت پتروشیمی را مفتخر به لوح سبز محیط ریست نمود. بیایید به خاطر خود وسلامت آیندگانمان، نسبت به محیط زیست خود بی تفاوت نباشیم.

     


    منبع:نشریه مرودشت



    نظرات بینندگان
    حمید رضا میر  عنوان این مطلب خود گویای درد دیگری است از حسن انتخاب موضوع و خصوصا عنوان زیبا تشکر می کنم.
    دوستدار مرودشت  باسلام پرداختن به این موضوع از طریق توصیفی امکان ندارد بهتر آن است که دلسوزان مرودشت با کار علمی وتخصصی به نوشتن مقالات علمی به پردازند ونتایج تحقیقات خود را جهت اجرا به مسولین مربوطه ارایه و اگر نتیجه ای حاصل نشد حقوق دانان مرودشتی به طرح شکایت از طریق مراجع قضایی پیگیر مو ضوع باشند
    ارسال نظرات
    نام
    ایمیل
    نظر*  
    کد امنیتی جمع 4 با 4
     

      - نظراتی که به پیشرفت و تعمیق بحث کمک می کنند در مدت کوتاهی پس از دریافت به نظر دیگر بینندگان می رسد.
    - نظرات حاوی الفاظ سبک یا هرگونه توهین، افترا، کنایه یا تحقیر نسبت به دیگران منعکس نمی ‏شوند.

     

     

     

     
     
    +تبلیعات در سایت مرودشت آنلاین با تعرفه های استثنائی - 09394084008
     
    5546
     
       
      logo-samandehi

    صفحه اصلی

    مدیریت سایت

    ارتباط با ما

    خبرنامه

    ایمیل

    آرشیو

    جستجو

    پیوند ها

    سفارش تبلیغات

    RSS

     

    بهترین نمایش در 768*1024     |    تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مرودشت آنلاین می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.    |    طراحی و تولید: H. Mokhtari