صفحه اصلی   |   www.marvdashtnama.ir   |   

 

آخرین اخبار

  • یک عکس، یک شرح| آموزش و پرورش بدحال و بدون بیمه!
  • تفاهم‌نامه مقابله با آتش‌سوزی جنگل ها و مراتع؛ رویکردی نوین در مهار حوادث های احتمالی
  • تخریب ۱۵۱ قطعه باغ شهری و ساخت و سازهای غیرمجاز در بخش سیدان
  • احداث دو آموزشگاه هنرستان و متوسطه بیست و چهار کلاسه در مرودشت
  • بحث منطقه ویژه گردشگری مرودشت را به صورت ویژه پیگیری خواهم نمود
  • رئیس جدید دفتر نظارت و بازرسی انتخابات شهرستان مرودشت معرفی شد
  • وزیر میراث فرهنگی گفت:کنسرت و موسیقی زمینه شادی و فرصت برای مردم را رقم می‌زند
  • روستای کندازی نیز بعنوان روستای ملی رو وار بافی ثبت گردید.
  • پیام فرماندار ویژه شهرستان مرودشت به مناسبت روز مرودشت
  • تأمین و توزیع بیش از دوازده هزار تن کود در سطح استان فارس
  • رتبه چهارم مرودشت در بازرسی های سازمان صمت
  • طی یکسال گذشته اجناس چقدر گران‌تر شدند؟
  • کشف بیش از ۹هزار تن شکر احتکار شده در مرودشت
  • وزنه بردار مرودشتی ۲ نشان برنز بانوان آسیا به دست آورد
  • برخی ها را خوش نمی آید اما...
  • تصاویر هوایی از یک جاده مارپیچ در ژاپن
  • عکس/دنیای زیبای قارچ‌ها
  • مشكل آموزش و پرورش ايران كجاست؟
  • اسماعیل سیاوش پور به عنوان مدعی‌العموم شهرستان مرودشت منصوب شد
  • جشن کارگری در مرودشت برگزار شد
  • بخشدار جدید بخش درودزن معارفه شد.
  • سرمای بهاره کشاورزان‌ مرودشتی را خزان کرد
  • آغاز نهضت آسفالت و عملیات اجرایی و عمرانی آسفالت مرودشت
  • بازدید فرماندار ویژه شهرستان مرودشت از مجتمع امام رضا(ع) دانشگاه آزاد مرودشت
  • کشف سموم آفت کش تقلبی در مرودشت
  • ایجاد بزرگترین کانون گیاهان دارویی در مرودشت
  • شاید هم کویر لوت جذاب‌تر از زندگی در تهران شود!
  • طغیان پشه سالک در کمتر از دو هفته دیگر در مرودشت
  • راز سر به‌مُهر کتیبه‌ی ساسانی بعد از ۴۵ سال برملا شد
  • تولد نوزاد گونه در معرض انقراض "گوزن زرد ایرانی" در ارسنجان
  •  

     

    به یاد کوروش؛
    چرا جرج واشنگتن، کوروش‌نامه را بر شهریار ماکیاولی ترجیح داد؟

    5561
    :كد
    شنبه 7 آبان 1401

    کوروش‌نامه اثری است از کسنوفون ،مورخ شهیر یونانی که در آن به یونانیان باستان، توصیه شده فرزندان خود را رفتاری به‌سان کوروش هخامنشی بیاموزند.




     کوروش‌نامه اثری است از کسنوفون ،مورخ شهیر یونانی که در آن به یونانیان باستان، توصیه شده فرزندان خود را رفتاری به‌سان کوروش هخامنشی بیاموزند. در همین کتاب است که کسنوفون پس از این جمله که «برای انسان بسی آسان‌تر است که برحیوانات فرمان براند تا برآدمیان» تصریح می‌کند:    «هنگامی که دیدم چگونه کوروش بسیاری از مردمان و شهرها و اقوام گوناگون را فرمان‌بردار خود ساخته است، به ناگزیر اندیشۀ نخستین خود را دیگرگون کردم و پذیرفتم که حکومت بر آدمیان امری ناشدنی نیست، به شرط آنکه حاکم، فردی خردمند و باکیاست باشد».
     «در میان آنان‌که با تکیه بر هنرِ خویش به شهریاری رسیده‌اند نه به یاریِ بخت، بلندپایه‌ترین‌شان، به گمان من، موسی و کوروش و رومولوس و تسئوس و مانند ایشان‌اند. اگر‌چه در باب موسی سخنی نمی‌توان گفت، چرا که وی را کاری جز به جای‌آوردن فرمان‌های خداوند نبود. بااین همه، وی در خور ستایش است. اما اگر در کار کوروش بنگریم و کسانی چون او که کشورها گشوده‌اند و پادشاهی را بنیاد نهاده‌اند، همه را در خور ستایش خواهیم یافت. و اگر در کار ایشان نیک بنگریم، کارشان را هیچ کم از کار موسی نخواهیم یافت».
    این سخنان، بندی از کتاب بسیار معروف «شهریار» نوشتۀ نیکولو ماکیاولی، متفکر بزرگ ایتالیایی است که در قرن شانزدهم میلادی به عنوان دستورنامه‌ای سیاسی و راه‌نمای عملی برای «چگونه پادشاهی کردن» به دربار پادشاه وقت ایتالیا -لورنتسو مدیچی- تقدیم کرد.

     
       اگرچه کتاب شهریار به سبب راهکارهای عموما خشونت‌آمیزی که به پادشاهان برای حفظ قدرت‌شان پیشنهاد می‌دهد، به یکی از بدنام‌ترین کتاب‌های تاریخی تبدیل شده تا جایی که از آن پس واژۀ ماکیاولیسم در گفتمان سیاسی به عنوان صفتی برای حکومت‌های سرکوب‌گر به کار می‌رود اما سال‌ها بعد، جرج واشنگتن نخستین رییس جمهوری ایالات متحد -که شهریار را خوانده بود- به اهمیت «چگونه پادشاهی کردن» کوروش بزرگ پی می‌برد و چنان که نقل شده از میان دو کتاب «شهریار» ماکیاولی و «کوروش نامه» کسنوفون، دومی را دستورنامۀ سیاسی خود می‌کند.


    جرج واشنگتن , ماکیاولی


    کوروش‌نامه (به یونانی: کوروپایدیا) اثری است از کسنوفون (430-345پ.م) مورخ شهیر یونانی که در آن به یونانیان باستان، توصیه شده فرزندان خود را رفتاری به‌سان کوروش هخامنشی بیاموزند. در همین کتاب است که کسنوفون پس از این جمله که «برای انسان بسی آسان‌تر است که برحیوانات فرمان براند تا برآدمیان» تصریح می‌کند:

       «هنگامی که دیدم چگونه کوروش بسیاری از مردمان و شهرها و اقوام گوناگون را فرمان‌بردار خود ساخته است، به ناگزیر اندیشۀ نخستین خود را دیگرگون کردم و پذیرفتم که حکومت بر آدمیان امری ناشدنی نیست، به شرط آنکه حاکم، فردی خردمند و باکیاست باشد».


       کوروش بزرگ (559-530 پ.م) بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی، بی‌هیچ تردیدی یکی از استثناهای تاریخ جهان است. او که به درستی خود را «شاه جهان، شاه نیرومند» توصیف می‌کند، توانست در کم‌تر از چند دهه، بر بخش‌های زیادی از جهان‌باستان دست پیدا کند و نخستین امپراتوری تاریخ را سامان دهد.


       در باب پادشاهی و سیاست‌های حکومتی او بسیار نوشته‌اند و از این میان می‌توان به کتاب‌های ارزش‌مند و معتبر «امپراتوری هخامنشیان» نوشتۀ پروفسور پیربریان با ترجمۀ مهدی سمسار (انتشارات زریاب)، کتاب «شناخت کورش» نوشتۀ رضا ضرغامی با ترجمۀ عباس مخبر (انتشارات مرکز) و کتاب «کوروش بزرگ» با گردآوری استاد تورج دریایی و ترجمۀ آذردخت جلیلیان (انتشارت توس) اشاره کرد. اما آنچه کوروش را از دیگر پادشاهان گذشته متمایز می‌‌سازد نه کشورگشایی‌هایش، -که بسیار پادشاهان دیگر پس از او بر قلمروهای پهناورتری نیز دست یافتند- بلکه سنت پادشاهی و روح مداراگری او با مردمان و اقوام مختلف بود.

      کوروش در زمانه‌ای می‌زیست که خشونت نه تنها مذموم شمرده نمی‌شد، بلکه آن را حق مشروع پادشاه برای نگه‌داشتِ قدرت الهی‌اش نیز می‌دانستند. (مثال های فراوانی را می‌توان از سیاست‌نامه‌های مختلف گواهی آورد که نویسندگان‌شان به پادشاهان توصیه می‌کردند هرگونه مخالفی را باخشونت تمام از سر راه بردارند.)


       سیاست کوروش اما و رفتار او با ملت‌های مغلوب آشکارا با شاهان پیش از خود تفاوت داشت. استوانۀ گِلی او، که به «منشور کوروش» معروف است، بی‌شک در جهان باستان، خلاف‌آمدِ عادت بود.



    اگر پیش از کوروش حاکمان آشوری با افتخار و به صراحت، از مُثله کردن مخالفان و ویران‌کردن شهرهای مغلوب دم می‌زدند، کوروش به هنگام ورود به شهر شکست خوردۀ بابل می‌گوید:

       «سپاهیان گسترده‌ام با آرامش، درون بابِل گام بر می‌داشتند. نگذاشتم کسی در همۀ [سومر و] آکد، هراس‌آفرین باشد، در پی امنیت [شهر] بابل و همه جایگاه‌های مقدسش بودم. برای مردم بابل که برخلاف [خواست خدایان] یوغی برآنان نهاده بود که شایسته‌شان نبود، خستگی هایشان را تسکین دادم [و] از بندها رهایشان کردم». -[بندهای 24 / 25/ 26 منشور کوروش بزرگ، ترجمۀ شاهرخ رزمجو]


       با این اوصاف، چندان نباید شگفت‌زده شد اگر ایرانی‌های باستان او را «پدر» می‌خواندند، اسکندر مقدونی خود را «دوست‌دار» او معرفی می‌کرد، کتیبه‌های بین‌النهرینی «صلح‌دوست»‌اش می‌نامیدند، عهد عتیق او را «برگزیدۀ یَهُوه» می‌دانست، [‌بر پایۀ تفسیر مولانا ابوالکلام آزاد که علامۀ طباطبایی آن را نفی نمی‌کند] مراد از «ذوالقرنین» در قرآن اوست و هرودوت در کتاب تاریخ خود چنین نوشته است: «هیچ فرد پارسی به خود اجازه نمی‌دهد خویشتن را با کوروش مقایسه کند.»




    نظرات بینندگان
    ارسال نظرات
    نام
    ایمیل
    نظر*  
    کد امنیتی جمع 4 با 4
     

      - نظراتی که به پیشرفت و تعمیق بحث کمک می کنند در مدت کوتاهی پس از دریافت به نظر دیگر بینندگان می رسد.
    - نظرات حاوی الفاظ سبک یا هرگونه توهین، افترا، کنایه یا تحقیر نسبت به دیگران منعکس نمی ‏شوند.

     

     

     

     
     
    +تبلیعات در سایت مرودشت آنلاین با تعرفه های استثنائی - 09394084008
     
    641
     
       
      logo-samandehi

    صفحه اصلی

    مدیریت سایت

    ارتباط با ما

    خبرنامه

    ایمیل

    آرشیو

    جستجو

    پیوند ها

    سفارش تبلیغات

    RSS

     

    بهترین نمایش در 768*1024     |    تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مرودشت آنلاین می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.    |    طراحی و تولید: H. Mokhtari