روز عرفه روز معرفتی است که توحید الهی و ربوبیت پروردگار غایت آمال و غایت القصوای هر دعا کننده و هر عارف و فیلسوفی است و در واقع همه اینها مقدمه فناء یا ندیدن خود و فقط دیدن و انس با خدای متعال که از آن به لقاءالله یا قربانی کردن همه چیز در آستان و محضر حضرت حق است، خواهد بود.
روز نهم ذی حجه روز عرفه است. عرفه روز دعا و معرفت و شناخت خدای متعال است. معرفت الهی گاهی بوسیله علم و دانش و بصیرت بدست می آید و گاهی در عمل و عبادت تجلّی می کند.
رابطه انسان با خداوند مظاهر گوناگون دارد که یکی از مهمترین انواع این رابطه و ارتباط به دعا و توسل و استغاثه و ذکر و انابه شناخته می شود.
روز عرفه روز دعا است، اگر به مضمون و محتوای این ادعیه توجه شود مخصوصا دعای حضرت سیدالشهداء علیه السلام و نیز دعای حضرت سجاد علیه السلام، می بینیم خداشناسی و ارتباط با ملکوت عالم و توجه به حضور خدای متعال در دعاهای روز عرفه مورد تاکید می باشد.
کسی که در عرفه به معرفة الله و خداشناسی برسد این مقدمه ای است برای روز عید قربان که روز وصل و فناء و محو و بقاء بعدالفناء است. در واقع عقل نظری مقدمه عقل عملی و عرفان نظری مقدم بر عرفان عملی است و اول باید معرفت باشد و سپس به عبادت رسید. هرکس خدا را بشناسد گذشتن از مال و جان در راه خدا را ارزش و آسان می داند.
هرکس در عرفه ارتباط با ملکوت عالم را فرا گیرد او به آسانی اهل صدقه، انفاق، خمس و زکات خواهدبود یعنی از مال خود گذشت و ایثار دارد. و هر کس به خدای سبحان معرفت واقعی بیابد گذشت از جان و قربانی و فناء برای او معنا خواهد داشت.
روز عرفه روز معرفتی است که توحید الهی و ربوبیت پروردگار غایت آمال و غایت القصوای هر دعا کننده و هر عارف و فیلسوفی است و در واقع همه اینها مقدمه فناء یا ندیدن خود و فقط دیدن و انس با خدای متعال که از آن به لقاءالله یا قربانی کردن همه چیز در آستان و محضر حضرت حق است، خواهد بود.
ذکر و گریه و حرز و مناجات، قرائت قرآن کریم و چشم و لب و دست سوی مفاتیح الجنان یا کلیدهای بهشت داشتن، همه مقدمه معرفت الهی هستند و اینها نیز مقدمه برای لقاء الله و فناء فی الله است که در عید قربان ظهور و آشکار می شوند.
انشاء الله شناخت خداوند که قرة العین و کعبه آمال و آرزوهای عارفان و اولیاء است در عرفه روزی همه دلسوختگان گردد.
