خشکسالی و تداوم آن به دلیل کاهش بی سابقه بارش رحمت الهی سد سیوند فارس را به متروکه ای تبدیل کرده است. سدی که برای جلوگیری از خسارت سیلاب به دشت مرودشت و کربال با حاشیه ها و سروصداهای فراوان ساخته شد امروز دیگر اثری از شکوه و عظمت در آن دیده نمی شود. از زمانی که سد سیوند استارت خورد تا زمانی که آبگیری شد، عده ای با هیاهو و طرح ادعاهایی مبنی بر زیرآب رفتن قبر کوروش و یا نم گرفتن آرامگاه وی، سعی بر متوقف کردن این پروژه داشتند. امروز گرچه مخالفان سد سیوند نتوانستند جلو احداث و آب گیری آن را بگیرند اما کم بارشی و خشکسالی برای این سد رمقی نگذاشته است.
باید به خاطر سپرد که «آب مایه حیات است» و این ذخیرهی الهی حتی پشت سدهایی که با میلیاردها تومان اعتبار ساخته میشوند نیز روزی به پایان میرسد، پس بیایید لااقل تا دیر نشده از این ثروت بهدرستی استفاده کنیم.











