یکی از دغدغه های ریاست محترم جمهور دکتر روحانی از بدو تشکیل دولت ، ارائه آمار و ارقام و اعداد کارشناسی نشده و غیر واقعی از سوی دولت مردان سابق بوده است .
نرخ واقعی تورم ، نرخ بیکاری و اشتغال ، موجودی صندوق ذخیره ارزی و....از موضوعاتیست که رسانه ای شدن آن بدون دلایل و مدارک مستند ، بر زندگی مادی و معنوی مردم تاثیر مستقیم داشته و به همان میزان ، سطح انتظارات و توقعات را از مسئولین بالا و پایین می برد.کمترین آسیب این مدل از اطلاع رسانی ، کاهش اطمینان مردم به عملکرد مسئولین و ایجاد فضایی مبتنی بر یاس و نا امیدی در جامعه است که در شهرهای کوچک ، به دلیل روابط نزدیک و مستقیم تر شهروندان با نماینده، نهادها و ارگانها ، اثرات تخریبی به مراتب بیشتری دارد.
رسانه ای کردن منابع مالی پیش بینی شده برای شهر هنگامیکه هنوز در بند دستورالعملها و بخشنامه ها گیر است ، تعاریف دوگانه از منابع اخذ شده و یا عدم همخوانی بین این مبالغ و ارقام حتی به فرض غیر عمد بودن ، بدون شک شهروندان را به سمت و سوی همان ضرب المثل قدیمی " دم خروس یا قسم حضرت عباس" سوق می دهد و این نه به نفع شهر است و نه شهروند.
در جلسه دیدار مردم با مسئولین در مسجد امام رضا (ع)- درج شده در سایت سلام مرودشت- نماینده محترم شهر مهندس برومندی از پرداخت مبلغ 12 میلیارد تومان ار محل مالیات بر ارزش افزوده پتروشیمی (ماده 37 و 38) به شهرداری خبر می دهند.
"هچنین عنوان کردندکه ازماده ۳۷و۳۸مالیات برارزش افزوده پتروشیمی مبلغ ۱۲میلیاردتومان پول دراختیارشهرداری بابت عوارض قرارگرفته تاباهماهنگی شهردارمحترم که فردی زحمتکش وبومی هست باهماهنگی شورای محترم شهرجهت حل مشکلات اسفالت وروشنایی معابراستفاده گردد......"
از انجا که طبق قانون، نظارت بر کلیه امور شهرداری بر عهده شورا ی شهر است قطعا بی خبری یا عدم اطلاع شورا از واریز چنین مبلغی به حساب شهرداری پذیرفتنی نیست ، مضاف بر اینکه عکس های منتشر شده از همان جلسه در سایت سلام مرودشت از حضور رییس سابق شورا خبر می دهد و هیچ مدرکی هم در رد یا قبول این مطلب از سوی شورا و شهرداری صادر نگردیده است.
اما درنقطه مقابل و در مصاحبه دوست بزرگوارمان آقای استواری (عضو شورا) با هقته نامه مرودشت به صراحت ازعدم پرداخت چنین مبلغی به شهرداری سخن به میان آمده و واریز سالیانه 3 میلیارد به حساب شهرداری را حق قانونی شهر از محل مالیات بر ارزش افزوده دانسته که نیاز به هیچ عامل خاص ندارد.
اگر فرض را بر این بگذاریم که امکان مشاهده و مطالعه همزمان این گفته ها (سخنان نماینده محترم و گفته های آقای استواری) برای شهروندان وجود ندارد و فقط به یکی از آنها دسترسی داشته باشند تحت تاثیر کدامیک از این اخبار عملکرد شهردار را به قضاوت می نشینند ؟12 میلیارد یا 3 میلیارد؟ صندوق پر و پیمان شهرداری را بپذیریم و یا باید به همان 3 میلیارد اکتفا کنیم که به قول این عضو محترم شورا کفاف آسفالت چند کوچه را هم نمی دهد ؟ آیا با فرض پذیرش سخنان نماینده محترم ، ما شهروندان شهر که با چنین مبالغی بیگانه هستیم و از ریز هزینه ها بی خبر ، کمبود بودجه شهرداری را می پذیریم؟
عدم شفافیت و دوگانگی در طرح این قبیل موضوعات مالی ، در زنجیره روابط بین نماینده ، مردم و شورا و شهردار، به دلیل روابط مداوم مردم با شهرداری ، سطح توقعات مردم را از این نهاد بالا برده که به دون شک و به هزار و یک دلیل مالی و غیر مالی از عهده حل تمامی آن بر نیامده و عملا در موضع ضعف قرار می گیرد. شاید حلقه مفقوده برای روشن شدن این موضوع یک بیانیه چند خطی و ساده از سوی شورای و یا شهردار محترم در جهت شفاف سازی و تنویر افکار عمومی بود که متاسفانه در این مورد اقدامی صورت نگرفته و صراحت آقای استواری در این مصاحبه شایسته ستایش و تقدیر است.
در دنیایی که پیشرفت علوم و ارتباطات ثبت و ضبط نوشته ها و گفته ها وسطح دسترسی به انها را اسان تر از همیشه نموده است باید در برابر افکار عمومی شفاف و روشن برخورد نمود و سخن گفت.
به امید آنروز mddabiri@yahoo.com